Tokyo zonder regen

Om half negen zaten we weer netjes aan het ontbijt en om half tien gingen we richting onze eerste stop van de dag, de Shibuya Crossing. Het Ikebukuro station goed bestudeerd zodat we vanavond weer een poging kunnen doen naar de goede uitgang te lopen. JR Yamamoto bracht ons in 5 stops naar Shibuya, maar ja, waar is dan de beroemde crossing? We stonden wat wazig te kijken en werden geholpen door een uiterst vriendelijk Japanse dame die al vermoede waar wij naar op zoek aren. Het kruispunt was zeker niet op z'n drukst maar nog steeds erg leuk om te zien. Zelf ook overgestoken naar de Starbucks en daar met cappu en espresso genoten van het uitzicht. Op de terugweg naar het station foto's gemaakt van het standbeeld voor Hachi, de hond die nog 10 jaar na het overlijden van zijn baasje iedere dag trouw naar het station liep om hem van zijn werk te halen. De in- uitgang in de buurt van het standbeeld heet zelfs Hachi-ku.
Volgende stop was Roppongi Hill waar we de Maman van Charlotte Bourgeois nogmaals bekeken hebben. (Gigantische spin met zes eieren onder haar buik als eerbetoon aan haar moeder die in de weverij werkte en haar beste vriend was) Het weer was goed genoeg om naar het observatiedeck op de 52e verdieping te gaan en ook dat was weer zeer de moeite waard.
Volgende stop was Ginza, de chique buurt met alle designermerken op een kluitje. Een blokje om gelopen en toen een lekker broodje met koffie genomen, weer eens iets anders dan slurpen. Het viel ons al op dat er veel mensen met koffers liepen, allemaal een bruin stickertje erop. Tijdens de wandeling kwamen we langs een kleine zaak die bomvol stond met mensen, het was uitverkoop of ze gaven de koffers gratis weg want het werd steeds erger, we vielen gewoon op, zo zonder koffer. We zullen nooit weten wat er aan de hand was maar een bijzonder gezicht was het zeker.
Na de lunch de grootste vestiging van Uniqlo bezocht, twaalf etages met basic kleding tegen een zeer redelijke prijs. Jan-Willem is er geslaagd voor een broek, sjaal en riem!
Op zoek naar het Sony gebouw maar dat niet gevonden, mede omdat we de verkeerde kant op liepen. De verkeerde kant bracht ons wel bij Shimbashi waarvandaan de onbemande monorail richting Odaiba vertrekt.
Het blijft leuk die monorail en ook Odaiba is echt een sstadsdeel apart. Heel langzaam viel de avond en iedere vijf minuten zie je meer lichtjes aangaan aan de overkant van het water waar de andere stadsdelen van Tokyo liggen. Dat, in combinatie met de replica van het Statue of Liberty maakt het bijzonder.
Lekker gegeten bij een indiaas restaurant, tafeltje aan het raam dus echt helemaal goed.
Nog wat foto's gemaakt van de skyline bij avond, reuzenrad laten zien en terug naar het hotel. Op Shimbashi, het overstapstation, werden we wederom naar het goede perron voor de JR geholpen, wat zijn de mensen hier toch ontzettend aardig. Na aankomst in een streep en zonder enige vorm van twijfel naar de goede uitgang gelopen. C1 oftewel de 7/11 uitgang. Via de 7/11 (wijntje) naar het hotel. Einde van weer een leuke dag