03dec13-Sun Moon Lake-Taipei

Op tijd aan het ontbijt in het bijzondere Full House hotel aan het Sun Moon Lake. Atuo ingepakt en op weg naar Taipei. Over de route waren JW en Fred het eens. Henk had af en toe andere plannen maar die werd door een zekere ruk aan het stuur snel terecht gewezen.
Nog even een stop bij zo'n geweldig wegrestaurant complex met Starbucks , nog een allerlaatste keer tanken en toen was het tijd of afscheid te nemen van onze Ford Focus. Wat een prima wagen voor deze tocht. Gelukkig een automaat want in de bergen was een roerbak een stuk lastiger geweest.
Avis belde een taxi voor ons en voor we het wisten stonden we in het Rich Garden hotel te Taipei (taxi 25 euro!!!).
Kamer van Fred en Ria was al klaar dus daar konden we de koffers stallen.
Meteen maar naar de metro om het systeem te leren kennen. De instrukties waren dermate duidelijk (en wij inmiddels zo bereisd) dat we in no-time allemaal een e-card hadden met reistegoed.
Eerste reisje ging, met overstap, naar de Taipei 101. Het tot voor kort hoogste gebouw van de wereld. Wat een prachtig gebouw! Wat ons aan dit gebouw ook enorm aansprak was de foodcourt op de beneden verdieping.
Allemaal wat lekkers uitgezocht. Hier kregen wij te maken met een nog onbekend fenomeen. Na het uitzoeken van het eten en betalen kregen wij een apparaatje mee wat ging knipperen als het eten klaar was.
Na enige tijd begon die van Fred te glinsteren en Ria en Lisette waren snel daarna aan de beurt. JW had zijn, zalig uitziende, hap al gelijk meegekregen. Weer wat leuks meegemaakt dus.
In goed overleg besloten de Taipei 101 morgen te trotseren, naar hotel gegaan zodat ook JW en Lisette zich konden installeren.
Wijntje op de kamer bij Ria en Fred en daarna de wijk in. Ximen is "de"plek voor jongeren. Veel knipperlichten, drukte, gezelligheid en muziek. Aan de kant van de weg opmerkelijk veel gehandicapten met een baan. Loten verkopen, zingen etc, nog nergens eerder gezien. Lisette heeft zich laten verleiden tot de aankoop van een hippe bril (voor 45 euro weinig te verliezen).
Ria had niet zoveel trek dus stelde voor een restaurant te kiezen waar ze zelf de maat kon houden.
De keus viel op de Sushi expres. 30! bordjes en 8 koppen thee verder rolden we allen het restaurant uit. Nog even langs de Carrefour voor een wijntje en de dag is alweer om. We kijken uit op een drukke weg maar horen deze niet.