27nov13-Taroko Gorge

Laat gaan slapen, deel 2 van de Millenium Trilogie was op de Taiwanese TV en de wijn was lekker. Om half acht ging de wekker en konden we eindelijk zien waar we terechtgekomen waren. De zon scheen achter de hoge bergtoppen, wat een prachtige indrukwekkende plek! Na dit eerste beeld mochten wij een wederom prima douche uitproberen en ons daarna melden voor het ontbijt.
Niet zo uitgebreid als wij verwend (gewend) zijn maar meer dan goed te doen. Koffie weer uitstekend (bonen!). Auto van de parkeerplaats geplukt en de Taroko Gorge ingereden. Wat een mazzel ! Staalblauwe lucht, geen wolk te bekennen , redelijk rustig en verder overweldigend mooie natuur. Hoeveel mazzel kun je hebben als je 1 dag in je leven hier op bezoek bent ! De Gorge is ongeveer 10 km lang en de rotsen zo'n 600m hoog. Eigenlijk niet te beschrijven.Het water is zeker niet doorzichtig, meer lichtgrijs en kolkt zich een weg door de kloof. We zijn op meerdere plakken uitgestapt om het natuurschoon, bruggen, pagode en tempels te bekijken. Een mooie quote tegengekomen bij een pad dat de bergen inliep. "Leave no trace but footprints, take nothing but photographs".
Een van de bruggen was in 2003 voor het laatste herbouwd. Na de orkaan van 1997 ging de brug in 2000 open om vervolgens door een andere orkaan wederom verwoest te worden. De voorman van de bouwploeg ging polshoogte nemen en kwam in een modderlawine om het leven. De nieuwe brug draagt nu zijn naam en bij het restaurant heeft hij een standbeeld gekregen.
Wij voelden ons klein. De stenen die in het water lagen of op een bedding waren meer dan manshoog. Omgerekend konden wij dus zo'n 320 keer in de rostswand om nog maar te zwijgen over de bergen eromheen (merendeel boven de 3000m).
Na al dit natuurschoon aangeschoven bij de high tea in de village.
Cheesecakeje, fruit, koffie, gepofte aardappel en een zalige passievrucht. Wat een feestje.
De rest van de middag uitgerust op en buiten de kamer. Diner was oke en deze avond hoefden wij niet nog eens naar de voorstelling. De avond begon vroeg en rond half elf ging bij ons het licht uit.